Historiek van het leuvens Carnaval:

Het is niet te verwonderen dat er bij de Jaartallen (Mannen van het Jaar) leden
waren die zich moeilijk naar de geplogenheden en de traditie van de "Mannen van
het Jaar" konden plooien.

De "Jaartallen" beoogden in de eerste plaats een onderlinge verstandhouding en
solidariteit tussen de eigen leeftijdgenoten, met als hoogtepunt de plechtige
viering van hun vijftigste verjaardag.

Tussen in waren er wel andere ontspanningsmogelijkheden, vooral eetgelegenheden
(banketten).

Alles gebeurde steeds in besloten kring en onder het strenge oog van hun
bestuursleden, die meestal tot de gegoede burgerij van de stad behoorden en
zeker geen openbaar vertoon nastreefden en nog minder uitspattingen
tolereerden.

Sedert het ontstaan van het Verbond der Jaartallen, ontstaan om de activiteiten van de
jaartallen te coördineren, kwamen de mannen meer in het stadsbeeld en toonden zich zelf, in een specifieke aan hun jaartal aangepaste kledij , in de Stoet der
Jaartallen.

Dit gebeurde toch weer onder het strenge oog van hun respectievelijk bestuur, dat
steeds nauwkeurig bleef waken dat hun "standing" niet werd aangetast.

Om het waardig karakter van de Jaartallen niet aan te tasten werden alle
carnavaleske en andere ophefmakende toestanden uit de stoet geweerd.

Sommige, onstuimiger jaargenoten, dienden dus een uitlaatklep te zoeken om hun
overtollige levensstoom te kunnen afreageren.

In dit context moet het ontstaan van het Stadscarnaval de "Orde van de
Pietermannen" worden gezocht, "Mannen van de Jaartallen", die een activiteit zochten om ook gedurende de wintermaanden ludiek bezig te kunnen zijn

Meteen werd met deze, wat in den beginne als een onderafdeling van het Verbond der
Jaartallen werd beschouwd, een leemte opgevuld in het Leuvense culturele leven,
nl: het opnieuw carnaval vieren, het carnaval vieren was in Leuven sinds de 2de
wereldbrand naar een nulpunt gedaald.

De pogingen van de studentengroeperingen om de Leuvenaars in hun vieringen te
betrekken waren nooit van die omvang om hen voor het carnaval warm te krijgen .

Voor het echte carnavalvieren waren de Leuvenaars aangewezen om naar de omliggende
steden af te zakken tot zelfs over onze oostgrens. 

De Orde van de van de Pietermannen" ontstond tijdens het carnavalseizoen 1968-1969 met de verkiezing van een Leuvense Prins Carnaval later "Prins van Loven".

Dit gebeurde in samenwerking met
het jaartal 1919, dit jaartal stond dan ook mede aan de wieg van de vereniging

De vier initiatiefnemers waren met name: Frans Delfosse (1910), Charel Antoon
(1914), Frans Eyckmans (1925) en Tony Steegmans (1926).

Hun doelstellingen waren :

• De carnavalsviering in Leuven op
  aangename , ludieke en plezierige wijze, door middel van het inrichten van
  feesten en carnavalstoet, nieuw leven in blazen.
• Er aan bouwen opdat het Leuvens carnaval ook in het buitenland
  bekendheid zou verwerven.

Zij werd pas ,nadat het reglement van de vereniging op 5 januari 1971 door het
Stadsbestuur werd ondertekend, als Leuvense vereniging herkend.

De naam Pietermannen werd ontleend aan Middeleeuwse toestand van de Stad, waarin de meest gegoede families die rond de St.Pieterskerk woonden, zich Pietermannen noemden, In hun vaandel kozen zij centraal voor de karikatuur Hertog Jan I van
Brabant , bijgenaamd "Cambrinus" de god van de drank.

In plaats van echter een glas bier op zijn dienblad te dragen, heeft men
er het Leuvens Stadhuis op geplaatst met als onderschrift " Carnaval".

Dit moet betekenen dat hij dank zij de "Orde van de Pietermannen" aan de Leuvenaars het carnaval aanbiedt.

De eerste en originele vlag werd in de jaren zeventig ontvreemd en nooit
terugbezorgd.

Tijdens de 2x11 jaar viering op 12.11.1989, werd door de toenmalige
Onder- voorzitter Henri Paesmans een replica geschonken.

Er kwam een pijlsnelle opgang in het carnaval beleven in Leuven.

Ook Europees worden wij hoog geprezen en dit hebben wij vooral te danken
aan Frans Eyckmans, die kort na de oprichting de titel van Europaprins
veroverde en zou de nodige uitstraling aan de vereniging gaf.

Elk jaar werd en wordt er nog steeds een Prins van Loven verkozen.

Tot voor enkele jaren konden alleen leden van de Jaartallen zich
kandidaat als Prins van Loven stellen, dit leverde een verbeten maar ludieke confettistrijd op tussen de verschillende jaartallen en was telkenmale goed voor een volle zaal.

Die volle zaal werd nogmaals behaald door het Internationaal Prinsenbal,
(+ 4000 deelnemers) dat afsluiter gold van de Internationale Carnavalsstoet.

Deze stoet wordt ingericht op de 2de zaterdag na het carnavalsweekend terwijl de
prinsverkiezing plaats heeft op het 3de weekend van de maand januari.

Het carnavalseizoen van de Pietermannen loopt van 11 november 11u11' tot
de zondag na het feest van Laetare (halfvasten).

In de loop van 1972 werd een nieuwe afdeling bij de
Orde van de Pietermannen in leven geroepen n.l. " De Jonge Narren", waarin de
kandidaat leden die jonger waren dan veertig jaar en dus niet tot de jaartallen
behoorden, zich konden klaarstomen op hun entree als lid bij de Pietermannen.

In die jaren moest men immers lid zijn van een Jaartal, dus minstens 40 jaar oud zijn, om lid te kunnen worden van de Orde, vandaag is dit niet meer het geval.

Naast de verkiezing van de Prins van Loven staat zij ook, onder bescherming van de Provincie Vlaams Brabant in voor de verkiezing van het Prinsenpaar van deze provincie.

Sinds het seizoen 1999/2000 is de Orde onder bepaalde voorwaarden ook toegankelijk voor dames, zij noemen zich Lady's .

De Orde telt momenteel een 60 tal (2016) leden .

Stunten uithalen behoort niet tot de gewoonten van de vereniging, maar in het seizoen 1981 /1982, vonden de Pietermannen het niet meer kunnen dat Fonske steeds in alle weer en
wind moest staan. Er werd hem prompt een replica van de Elisabethbronnen uit,

Bad-Homburg boven zijn hoofd gezet. Met de Freunde des Carnevals, een vereniging uit boven genoemde stad, is zijreeds meer dan 30 jaar verbroederd.

Sinds 1989 ,ter gelegenheid van de 2x11 jaar viering, werd hij opgenomen in Ereledenbestand van de Orde van de Pietermannen.

 Ter gelegenheid van hun 3x11 viering werd als symbool van de "vreugde",een boom , een fiere zomereik, gepland aan het Tempelhof in Leuven.
Thans is hij verhuisd naar het Stadspark naast de toren van het
overblijfsel van de eerste ringmuur rond Leuven.

Sinds 2008 heeft de Leuvense carnavalsvereniging " De
Jonge Narren" zich gefusioneerd met de Pietermannen.

Hun Prinsen werden dan ook opgenomen in de "Kamer der Leuvense Prins - Ridders,  een afdeling van de Orde van de Pietermannen. 

Zij mogen ook, zoals de ex-Prinsen van Loven, deze titel dragen.

Benevens de "Kamer der Leuvense Prins-Ridders" is er ook nog de

"Kamer der Jeugdprinsen van Leuven".

Alle leden dragen een Ordemedaille , een zilveren of
een gouden naar gelang de rang die zij in de vereniging bekleden.

De voornaamste rangen werden tot op heden gedragen door:

Keizer van Loven :

1969-1983 :  +Frans I - Eyckmans Frans (jaartal 1925) ( aanstelling Stad Leuven)

Groothertog:

1969 : + Marcel morissens (jaartal 1920)

1977 : + Robert Demoulin (jaartal 1922)

1980: + Frans Eyckmans (jaartal 1925)

1983: + François Cuypers (jaartal 1931)

1986 tot 2012 : + Guido Hendrickx (jaartal 1941)

2013 tot 2016  Luc Vleminckx (jaartal 1959) tot op heden ere groothertog

2017 tot op heden  Luc Lauwers (jaartal 1960)